Voeding speelt niet alleen een rol bij de normale groei en ontwikkeling, maar vormt tevens een van de belangrijkste sleutels voor herstel, vooral bij aandoeningen op de kinderleeftijd. Bij de zuigeling speelt voeding een rol bij de ontwikkeling van de belangrijke binding met de ouder(s). Borstvoeding moet worden beschouwd als de natuurlijke voeding voor de zuigeling, waarvan de samenstelling volledig is afgestemd op de normale behoeften van het zich ontwikkelende kind. Het is echter mogelijk dat door de eeuwen heen sociaal-culturele factoren, met daaruit voortkomende gevolgen voor onze leef- en eetgewoonten, van invloed zijn geweest op de samenstelling van de borstvoeding. Wellicht kan hierin een verklaring worden gevonden voor de huidige aanbeveling om aan volledig borstgevoede kinderen bepaalde belangrijke nutriënten toe te dienen, zoals vitamine D en K. Door voeding wordt het zich ontwikkelende organisme blootgesteld aan een grote variëteit van natuurlijke en kunstmatige stoffen waarmee het lichaam, vooral het maag-darmkanaal en immuunsysteem – eigenlijk het gehele metabolisme – moet leren omgaan. Stoornissen in de verwerking van voedingsmiddelen kunnen aanleiding geven tot ziekteverschijnselen waarbij veel verschillende orgaansystemen betrokken kunnen zijn. Maar ook voedingsdeficiënties kunnen meer specifieke consequenties hebben die, afhankelijk van de aard van het tekort, aanleiding kunnen geven tot zogenoemde deficiëntieziekten.
