Prostaatcarcinoom komt relatief vaak voor en is (na huidkanker) de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen in West-Europa. De kans op ziekte neemt toe met de leeftijd. Een groot aantal mannen met prostaatcarcinoom overlijdt daar niet aan, maar aan andere ziekten die zij in de loop van hun leven hebben ontwikkeld. De ziektesymptomen openbaren zich vaak laat en zijn vaak aspecifiek, zoals moeheid en algemene malaise. Bij lokale doorgroei kunnen plasklachten optreden in de zin van toegenomen frequentie en urge. Soms is pijn in de botten door hematogene metastasering het eerste teken. Het metastaseringspatroon loopt via de lymfogene (eerst naar de regionale lymfklieren in het kleine bekken en vervolgens via para-aortale lymfeklieren naar supraclaviculair) en de hematogene weg.
