Amelogenesis imperfecta is een erfelijke aandoening waarbij de dikte en/of de vorm van de glazuurlaag afwijken. We onderscheiden drie verschijningsvormen: hypoplasie, hypocalcificatie en hypomaturatie. Bij het hypoplastische type is er redelijk normaal glazuur en beperkt de afwijking zich tot de vorm en/of dikte ervan, zoals onlangs werd getoond in de casus van Intercollegiaal Online 1 (in TP februari 2017, pag. 60). Op de klinische overwegingen van die casus om tijdig te starten met het behandelen van deze aandoening gaan we onderstaand dieper in. Vorm en functie hangen immers samen en als de vorm veranderd blijkt, wordt de functie bedreigd. Het gaat om meer dan een esthetisch probleem en een sociale indicatie: onnodig uitgroeien en sluipende parodontale afbraak liggen op de loer. Deze bijdrage is tevens een pleidooi ons te laten leiden door en aan te sluiten bij ‘Minimally Invasive Comprehensive Dentistry (MICD)’. MICD is een wereldwijde samenwerking van tandartsen die de filosofie ‘Do No Harm’ in de tandheelkunde willen uitdragen.
