Angina pectoris is een klinisch syndroom met borstklachten en/of pijn dan wel een drukkend gevoel in de kaken, schouders, rug of armen, die doorgaans optreden bij lichamelijke inspanning of emotionele stress, en verdwijnen met rust en/of door toediening van nitroglycerine. De klachten kunnen ook in de bovenbuik optreden. De benaming ‘angina pectoris’wordt doorgaans gereserveerd voor klachten die ontstaan als gevolg van ischemie van de hartspier, hoewel soortgelijke klachten kunnen ontstaan door afwijkingen van de slokdarm, longen of borstwand. De meest voorkomende oorzaak van ischemie van de hartspier is coronaire atherosclerose, maar ook bij een aortaklepstenose, cardiomyopathie, een abnormaal verloop van de coronaire arteriën of bij andere afwijkingen kan ischemie optreden. Coronaire sclerose is een langzaam progressief proces, met stabiele en instabiele periodes. Ischemie van de hartspier kan ontstaan bij vernauwingen van de lumendiameter van 50% of meer. Patiënten kunnen in de loop van hun leven periodes met angina pectoris doormaken, maar ook klachtenvrije periodes en plotseling optredende episoden met een acuut coronair syndroom, hartritmestoornissen of hartfalen. Het al of niet optreden van klachten is afhankelijk van de ontwikkeling van de coronaire sclerose en de ingestelde medicamenteuze, interventionele of chirurgische therapie.
