Een autismespectrumstoornis is een kwetsbaarheid die tot uiting komt in wisselwerking met omgevingsfactoren en zich manifesteert in de interactie tussen mensen. Er zijn vaak communicatieproblemen doordat mensen met autisme anders betekenis verlenen aan aspecten in de omgeving, wat ook invloed heeft op de zelfregulatie. De alternatieve betekenisverlening zorgt voor misverstanden, frustratie en een gevoel van onmacht bij alle partijen. Door een duurzaam en vertrouwd contact kunnen de verschillen duidelijk worden voor iemand met autisme en de hulpverlener. Het doel van dit hoofdstuk is om uit te leggen dat de behandeling van iemand met EPA in de vorm van autisme goed mogelijk is als die zowel gericht is op klachtenreductie als op het veranderen van basale patronen in het dagelijks functioneren, in voortdurende afstemming met patiënt, naastbetrokkenen en andere hulpverleners, zodat er langzaam meer betekenisvolle interactie met de omgeving ontstaat, en daardoor meer rust, overzicht en ervaren veiligheid.
