Autotransplantatie, het verplaatsen van een gebitselement naar een andere locatie in de mond van dezelfde persoon, is een voor velen niet zo voor de hand liggende behandeloptie. Onbekendheid met de behandeling en een vermeende ‘lastige voorspelbaarheid’ liggen hier waarschijnlijk aan ten grondslag. Ten onrechte, want autotransplantatie heeft zich bewezen als een zeer succesvolle behandeling met heel veel mogelijkheden. Met name de ongestoorde eruptie, normale fysiologische mobiliteit en de mogelijkheid tot orthodontische verplaatsing zijn argumenten om te kiezen voor autotransplantatie. Voeg daarbij nog het feit dat wanneer in het juiste ontwikkelingsstadium wordt getransplanteerd een element zich gewoon apicaal afvormt en op die wijze bijdraagt aan een ongestoorde gelaatsgroei.
Een autotransplantaat lijkt louter voordelen te bieden; toch liggen er enkele gevaren op de loer. Als de diagnostiek, indicatie en behandelplanning zorgvuldig worden uitgevoerd, hoeven deze echter geen probleem te zijn.
Aan de hand van een praktijkgeval zal het belang van deze aspecten worden getoond.
