Dit hoofdstuk bevat de algemene kennis over de anatomie, fysiologie en pathologie met betrekking tot de bijschildklier. Ook wordt de standaardoperatie om een bijschildklier te verwijderen beschreven met pre-, per- en postoperatieve fase. De bijschildklieren zijn vier kleine hormoonklieren gelegen in de regio van de schildklier, die zorgen voor de productie en excretie van het parathormoon (PTH). Parathormoon is verantwoordelijk voor de regulering van de calcium- en fosfaathuishouding. De meest voorkomende aandoening van de bijschildklieren is primaire hyperparathyreoïdie (pHPT), waarbij een bijschildklieradenoom zorgt voor een overproductie van parathormoon (PTH), wat leidt tot hypercalciëmie. De aandoening waarbij de bijschildklieren juist te weinig PTH produceren heet hypoparathyreoïdie. De diagnostiek bestaat naast anamnese en voorgeschiedenis uit gerichte echografie en MIBI-scan en eventueel aanvullend een choline PET-CT. De standaardoperatie voor het verwijderen van een bijschildklier is een minimaal invasieve parathyreoïdectomie (MIP).
