De zesde editie van deze ‘Guides to the evaluation of permanent impairment’ zal in de vijver van de Nederlandse verzekeringsgeneeskunde wellicht een rimpeling teweegbrengen. De vorige edities van dit boek kregen in veel bibliotheken ook al een plaatsje. Vooral door de commerciële verzekeringssector zal deze nieuwe editie met genoegen worden begroet. In de verzekeringsvoorwaarden van sommige Nederlandse assuradeuren wordt immers naar dit boek verwezen. Ook bij letselschadeclaims wordt dit beoordelingssysteem soms gehanteerd. De evaluatie in deze handleiding is op het baremale schattingssysteem gebaseerd, dat destijds ook bij de uitvoering van de vroegere ongevallenwet (1902) werd toegepast. Met de invoering van de WAO (1965) werd dit systeem verlaten en werd het verlies van de verdiencapaciteit de grondslag van ons verzekeringsstelsel. Nochtans grijpen medische specialisten die voor een expertise worden geraadpleegd, vaak naar deze Amerikaanse handleiding. Ze komen dan vaak verkeerd uit, omdat dit Amerikaanse beoordelingssysteem niet spoort met dat wat in Nederland geldend is. Misverstand is het gevolg.
