Omdat de meeste patiënten met congenitale hartafwijkingen tot de pediatrische leeftijdsgroep behoren, moeten procedures voor inspanningstests en revalidatieprogramma’s aangepast worden voor kinderen. Een onderscheid wordt gemaakt tussen cyanogene hartafwijkingen (bijv. tetralogie van Fallot) en acyanogene hartafwijkingen (bijv. ventrikelseptumdefect). De functionele capaciteit kan beoordeeld worden door metingen van de gastuitwisseling tijdens inspanning. Nieuwe concepten hierbij zijn breath by breath-analyse van de respiratoire gasuitwisseling tijdens inspanning. De inspanningsintensiteit tijdens revalidatieprogramma’s wordt bepaald aan de hand van de talktest, wat betekent dat de kinderen nog in staat moeten zijn om te kunnen spreken tijdens inspanning.
