Vaak komt in het denken van kinderen en hun verzorgers tot uiting hoe zij traumatische ervaringen zin proberen te geven. De term cognitieve coping verwijst naar een heel scala aan interventies waarmee kinderen en verzorgers worden aangemoedigd hun gedachten te onderzoeken en zo uiteindelijk cognities die onjuist zijn of geen nut hebben ter discussie te stellen en recht te zetten. Mensen kunnen zin geven aan traumatische gebeurtenissen met behulp van hun kennis en levenservaring. Maar omdat kinderen daar nog maar beperkt over beschikken, zijn zij soms sterk geneigd om er onjuiste of disfunctionele ideeën over traumatische gebeurtenissen op na te houden. Die gedachten kunnen een negatieve invloed hebben op de opvattingen en overtuigingen die ze ontwikkelen. Veel kinderen en ouders realiseren zich niet dat ze ervoor kunnen kiezen om hun eigen gedachten te veranderen en dat ze daarmee ook hun gevoelens en hun gedrag kunnen veranderen. Dit idee is de basis van de ‘cognitieve driehoek’.
