Doel:
Uit onderzoek en in de klinische praktijk blijkt dat musici risico lopen op blessures veroorzaakt door het spelen. Dit artikel verkent de bevindingen uit een kwalitatief onderzoek naar de beleving van professionele musici-instrumentalisten met blessures gerelateerd aan het bespelen van het instrument. In de medische literatuur inzake de podiumkunsten ontbrak deze kennis vooralsnog.
Methodologie:
Voor het onderzoek is gebruikgemaakt van een fenomenologische methodologie beïnvloed door Van Manen. Deze methodologie onderzoekt de beleving van beroepsmusici met aan het spelen gerelateerde blessures.
Deelnemers en Methoden:
Tien beroepsmusici in Ontario, Canada, zijn geïnterviewd over hun ervaringen als musicus met spelgerelateerde blessures. Met zes van deze mensen is een focusgroep gevormd. De voorlopige bevindingen uit de interviews zijn gepresenteerd aan deze focusgroep.
Resultaten:
Uit de bevindingen blijkt een noodzaak tot onderricht over risico en preventie van blessures. Dit onderricht zou gegeven kunnen worden door professionals in de gezondheidszorg en door muziekdocenten.
Conclusies:
De ‘tactvolle’ (Van Manen) levering van zorg voor deze belangrijke en kwetsbare populatie zou onderdeel moeten uitmaken van de praktijkbeoefening en de scholing van professionals in de gezondheidszorg.
