Uit de voorbeelden in deze bouwsteen blijkt dat patiënten niet alleen patiënt willen zijn, maar ook een andere rol in de praktijk willen en kunnen spelen. Dat geeft een andere invulling en dynamiek aan ‘de patiënt centraal’. Elke huisartsenpraktijk wil de patiënt wel centraal stellen, maar weet dat niet altijd goed in te vullen. ‘De’ patiënt bestaat immers niet. Hier schiet de patiëntenbeweging in Nederland te hulp. Deze beweging heeft een schat aan kennis en ervaring opgebouwd over goede zorg en over de positie van verschillende groepen patiënten in die (Nederlandse) zorg. Er is een duidelijke visie op gewenste interactie tussen systeem, instellingen, professionals en patiënten om zo tot een betere kwaliteit van leven voor patiënten (het doel) en een betere kwaliteit van zorg (het middel) te komen. Binnen de patiëntenbeweging is ook veel kennis aanwezig over de doelmatigheid waarmee zorgmiddelen benut kunnen worden.
