In schemagerichte therapie wordt de therapeutische relatie gezien als een wezenlijk element in de diagnostiek en behandeling van schema’s. De therapeutische relatie heeft twee eigenschappen die kenmerkend zijn voor schemagerichte therapie: een therapeutische houding van
empathische confrontatie
en het gebruik van
beperkte reparenting
. Bij empathische confrontatie – of empathische realiteitstoetsing – gaat het erom dat de therapeut begrip toont voor de redenen waarom patiënten hun schema’s bestendigen en hen tegelijkertijd confronteert met de noodzaak van verandering. Beperkte reparenting houdt in dat er, binnen de juiste grenzen van de therapeutische relatie, datgene geboden wordt waaraan de patiënten als kind behoefte hadden, maar wat zij van hun ouders niet kregen.
