In de gezondheidszorg werken artsen, verloskundigen, verpleegkundigen, ziekenverzorgenden en praktijkassistenten nauw met elkaar samen. De verlengdearmtheorie heeft jarenlang als basis gefungeerd voor het verrichten van medische handelingen door niet-artsen. Daarbij was er vaak onduidelijkheid omtrent de vraag wie wanneer verantwoordelijkheid droeg. De Wet BIG (Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg) wil een einde maken aan deze beperkingen en onduidelijkheden. Ze noemt een aantal voorbehouden handelingen, heeft een titelbescherming ingevoerd en een strafbepaling toegevoegd. In plaats van een verbod op de uitoefening van de geneeskunst is er nu een wettelijke regeling die het geneeskundig handelen in principe vrijlaat. Dat vergroot ieders vrijheid hulpverleners te kiezen die hij of zij wenst. Patiënten moeten terechtkunnen bij die hulpverlener van wie zij het meeste heil verwachten, in het reguliere of alternatieve circuit.
