De tandarts heeft een bijzondere positie in de samenleving en de gezondheidszorg. Het grootste deel van de bevolking brengt immers vanaf jonge leeftijd regelmatig een bezoek aan de tandarts. Dit in tegenstelling tot de huisarts die veelal alleen bij klachten wordt bezocht. Dat maakt dat de tandarts in de praktijk problematiek kan signaleren die anders onopgemerkt zou zijn gebleven. Daarbij spelen zogenaamde biomarkers een belangrijke rol. Een voorbeeld daarvan is de harige leukoplakie of tong die kan wijzen op een hiv-infectie. Een ander voorbeeld van problematiek die vaak het eerst door de tandarts wordt gesignaleerd is ectodermale dysplasie (ED), een aangeboren afwijking met een gestoorde ontwikkeling van haren, tanden, nagels en/of zweetklieren. In dit artikel wordt beschreven wat ED voor een patiënt betekent en wat de rol kan zijn van de tandarts.
