Lange tijd was er discussie over het diagnosticeren van persoonlijkheidsproblematiek bij adolescenten en een evidence-based behandeling ontbreekt dan ook voor deze doelgroep. Ondanks het ontbreken van wetenschappelijk onderzoek worden deze jongeren al jarenlang behandeld, wat heeft geleid tot een aantal practice-based inzichten. Dit artikel bespreekt de werkzame factoren in psychotherapie bij adolescenten met persoonlijkheidsproblematiek. Wij pleiten voor een individuele psychotherapie ingebed in een multidisciplinaire behandeling, waar altijd ouderbegeleiding of systeemtherapie, maar vaak ook een ambulante of (dag)klinische groepsbehandeling deel van uitmaken. De voorwaarden voor zo’n behandeling worden besproken. De psychotherapie richt zich op de vorming en instandhouding van de werkrelatie, door een constant balanceren tussen afstand en nabijheid binnen heldere grenzen.