De eerste reacties van hulpverleners vormen de eerste component van Stap 1 van het stepped-caremodel (zie fig. II.1). De initiële klinische reacties op zelfverwonding zijn bepalend voor de rest van de beoordeling en behandeling. Een kundige aanpak aan het begin kan het vertrouwen van de cliënt winnen, familieleden geruststellen in een periode van intense stress en de unieke kenmerken van de zelfverwonding correct afbakenen. Omgekeerd kunnen verkeerde initiële reacties op zelfverwonding op de lange termijn negatieve repercussies hebben. Onjuiste diagnosestelling kan ertoe leiden dat het gedrag als suïcidaal wordt bestempeld, met onnodige psychiatrische ziekenhuisopnames en de bijbehorende stigmatisering tot gevolg. In dit hoofdstuk wordt besproken hoe taal strategisch kan worden ingezet en hoe toepasselijk interpersoonlijk gedrag als reactie op zelfverwonding eruitziet.
