Ook wanneer het advies van Walter van Driel om het prepareren met handvijlen als obsoleet te gaan beschouwen wordt opgevolgd, zal het succespercentage van de wortelkanaalbehandelingen niet direct toenemen. Alleen al de gedachte aan mogelijke mislukkingen in de endodontie blijft de hinderlijke kwelling bij elke met frisse moed aangevangen behandeling. En ook de sinds januari 2005 te hanteren scorelijsten zullen niet met onmiddellijke ingang een opvallende risicodaling te zien geven.
Michiel de Cleen's verhaal over het hoe, waarom en herstel van mislukte kanaalbehandelingen zal daarom nauwelijks aan geldigheid inboeten. Zijn 'succesverhaal' blijft van kracht. Mogelijk juist voor hen die niet voortdurend bedacht zijn op dat zure klikje waarmee de vijlbreuk zich kenbaar maakt, niet twijfelen aan hun preparatie en vulling wanneer een 'apical scar' nog jarenlang elke controlefoto ontsiert, en keer op keer verbaasd constateren dat het opspelende element toch wis en waarachtig door hem/haarzelf van die op de eindfoto zo geslaagde kanaalvulling werd voorzien.
