Historisch gezien heeft zich in de vorige eeuw naast de van oudsher bestaande mantelzorg een uitgebreid netwerk van professionele zorgvoorzieningen ontwikkeld. De mantelzorg heeft zich echter gehandhaafd als essentieel onderdeel van de zorgverlening en kent momenteel drie brede functiegebieden: praktische instrumentele ondersteuning, psychosociale ondersteuning en management- en begeleidingstaken. Naarmate de zorgbelasting van de mantelzorger zwaarder wordt vanwege een toenemende hulpbehoefte van de verzorgde, komt de mantelzorger voor dilemma’s te staan en moeten keuzen worden gemaakt. De grenzen aan de mantelzorg moeten in die zin goed bewaakt worden, enerzijds is dit aan de mantelzorger, anderzijds kan de professionele hulpverlener hierbij een rol spelen. Onderling respect voor ieders bijdrage is daarbij een eerste vereiste.
