Bij opname in een verpleeghuis hebben ouderen behalve een slechte algemene conditie vaak een slechte mondgezondheid en een tandheelkundige behandelachterstand. De tandarts die hen intraoraal onderzoekt stelt zijn diagnose en stelt een behandelplan op. Of en wanneer het geïndiceerd is om dit plan uit te voeren, wordt overlegd met de bewoner (of diens gemachtigde), de medische staf en de verplegende staf. Dat vaak door de tandarts voorgestelde behandelingen niet worden uitgevoerd, komt vooral door contra-indicaties in de algemene of psychische conditie en de wens van de bewoner om niet behandeld te worden.
Op basis van intraoraal onderzoek bepaalden tandartsen dat 72% van de 432 onderzochte verpleeghuisbewoners een tandheelkundige behandelbehoefte had. De 36 geïnterviewde eerst verantwoordelijk verplegenden gaven hen echter gemiddeld een 8,3 (op een schaal van 1-10) voor hun mondgezondheid in functioneel opzicht en oordeelde dat slechts 9% behandelbehoefte had.
