De term temporomandibulaire dysfunctie (TMD) omvat klinische problemen gerelateerd aan de kauwspieren en het kaakgewricht. Bij de diagnostiek van TMD-pijn worden vaak relevante structuren van het kauwstelsel gepalpeerd. De auteurs van dit artikel geven echter redenen om te twijfelen aan deze palpatietesten voor TMD. Zij stellen dat palpatie van de kauwspieren bij mensen zonder klachten tot vals-positieve resultaten leidt en geven de voorkeur aan andere testen. Deze testen zijn een combinatie van passieve bewegingen (dynamische testen) en weerstandstesten (statische testen). Bij het dynamisch testen maakt het kaakgewricht de volledige beweging tegen een lichte handmatige weerstand van de onderzoeker. Bij het statisch testen is het kaakgewricht handmatig gefixeerd door de onderzoeker, maar nu worden de spieren aangespannen omdat geen beweging van de onderkaak optreedt. De gedachte van de auteurs is dat als de pijnklachten tijdens de dynamische testen optreden, er sprake is van pijn uit het kaakgewricht (zgn. arthrogene pijn) en als de pijnklachten tijdens de statische testen optreden, er sprake is van pijn uit de kauwspieren. Eerder hebben zij een sterkere associatie aangetoond tussen zelfgerapporteerde pijn in het aangezicht en pijn uit de statische en dynamische testen vergeleken met palpatietesten van het kauwstelsel.
