In deze casus wordt een stralingsongeval besproken dat plaatsvond in België in 2012. Tijdens het incident liep een stralingsmedewerker een onwaarschijnlijk hoge dosis straling op. Doordat de stralingsmedewerker onvoldoende op de hoogte was van de mogelijke effecten van blootstelling aan straling, werd het incident echter laattijdig gemeld. Er ontstond grote onzekerheid over de effectieve opgelopen dosis. Biologische dosimetrie heeft in deze casus duidelijkheid gebracht. Hoewel men van een dergelijke biologische indicator van stralingsschade niet dezelfde gevoeligheid kan verwachten als een fysische dosimeter, zullen de resultaten ervan bijdragen tot het formuleren van een passend gezondheidsadvies na een stralingsongeval. Ook wordt in deze casus de nadruk gelegd op de nood aan de blijvende aandacht voor een veiligheidscultuur waarbij permanente waakzaamheid en communicatie onmisbaar zijn.
