Het goede gesprek met de buurvrouw

Het was in het eerste jaar van de opleiding, dat de hoofdopleider ons corrigerend toesprak dat therapie geven natuurlijk niet mag ontaarden in een goed gesprek met de buurvrouw. Op de een of andere manier sloeg die opmerking bij mij in als een bom; het raakte iets. Wat bedoelde hij daarmee? Het klonk zo afkeurend, dat ik op dat moment niet de moed had om er tekst en uitleg bij te vragen. Alsof ik het dan echt niet goed begrepen had, en mezelf als een kletstherapeut zou ontmaskeren. Onder ons gezegd kon ik echter niet begrijpen wat er zo erg was aan een gezellig of opbeurend gesprek, waar ik me ook wel eens schuldig aan kon maken. …