Patiënten kunnen volgens de WGBO alleen een geneeskundige behandeling ondergaan nadat zij daarvoor geïnformeerde toestemming hebben gegeven. Wat betekenen het niet geven van toestemming voor een behandeling of het weigeren zich tot een arts te wenden in het geval van kinderen? Wat kan of moet een arts doen als hij zich zorgen maakt over het welzijn en leven van een kind, bijvoorbeeld voor onomkeerbare gezondheidsschade door het mislopen van een behandeling? En wanneer moet een arts de autonomie van ouders met gezag overrulen om die gezondheidsschade bij een kind te voorkomen of te beperken? Deze vragen komen in dit hoofdstuk aan de orde aan de hand van een juridische analyse van diverse vormen van medische verwaarlozing.