Inleiding

Een bekend maar fout gezegde is: ‘Als je je hersenen had gebruikt was je niet zwanger geworden’. Onzin, seks begint en eindigt in de hersenen zoals uit dit thema nummer van Neuropraxis blijkt. Een veelheid van hersensystemen houdt ons seksueel gedrag voortdurend in toom. Dit lukt normaal gesproken zeker zo’n 23 uur per dag. Maar als we verliefd worden of zin in seks krijgen, gaan alle remmen los. Je hoort, ziet, ruikt en voelt je partner, en er worden vervolgens een groot aantal hersenstructuren geactiveerd. Middels vele neurotransmittersystemen en met de medewerking van feromonen en hormonen wordt ons seksueel gedrag vervolgens aangestuurd en via het ruggenmerg en het autonome zenuwstelsel worden onze geslachtsorganen voorbereid voor dat ene werkelijke doel van ons bestaan: het bevruchten van een eicel. Om te zorgen dat men zich volledig voor dat doel inzet, produceren de hersenen het orgasme als beloning. Voortplanting is cruciaal voor het voortbestaan van de soort, en voedsel voor het voortbestaan van het individu. Seks en eten zijn dan ook op dezelfde wijze gekoppeld aan het belonend systeem, zoals Janniko Georgiadis vertelt. Deze koppeling aan het genot, die wordt bewerkstelligd door stimulatie van de nucleus accumbens, is zo effectief dat er nu zeven miljard vaak veel te dikke mensen op aarde rondlopen. Sinds de invoering van de anticonceptiepil in de jaren 60 is het plezier van seks losgekoppeld van de voortplanting. Zo’n ontkoppeling hebben we helaas nog niet voor het genot van eten en het gevaar van vetzucht. …