Een tandarts schrijft: ‘Ik heb vandaag iets licht-ongebruikelijks in de praktijk meegemaakt. Een 49-jarige man met een zwaar gerestaureerd gebit gaat achteruit. Hij heeft inmiddels diabetes II en hij heeft in overleg besloten naar een volledige prothese toe te werken. In het ziekenhuis is enige maanden geleden ontdekt dat hij MRSA-drager is. Hij mag pas terugkomen in het ziekenhuis als hij negatief reageert op een periodieke test. Nu heeft hij zich vanochtend telefonisch gemeld met acute kiespijn, en suggereert dat hij niet welkom is bij de kaakchirurg. Ik heb met kaakchirurgie gebeld en een afspraak voor hem gemaakt voor extractie vanmiddag, als laatste patiënt van de dag. Hij moet wel uit voorzorg reeds bij binnenkomst in het ziekenhuis een mondmasker dragen, en dit ook de hele tijd blijven dragen. Ik zal hem dit mondmasker verstrekken. De patiënt weigert dit echter, omdat hij dit stigmatiserend vindt; hij ziet af van behandeling en zal aan zijn huisarts pijnstillers vragen om het daarmee uit te zingen. Mij rest niets anders dan mijn handen in wanhoop ten hemel te heffen.
Mijn vraag is nu: Wat betekent het MRSA-dragerschap voor tandheelkundige behandeling? Kan zo’n patiënt ‘gewoon’ in de praktijk behandeld worden? Moet ik voorzorgsmaatregelen nemen? Hoe is het besmettingsrisico voor mijn tandheelkundig team? Zijn er ook mensen die MRSA bij zich hebben zonder zich daarvan bewust te zijn? MRSA wil zeggen “multiresistent”, maar zijn dit dan ook extra virulente stafylokokken? Hoe gedragen deze stafylokokken zich? Heel graag hoor ik de antwoorden!’
