Traditioneel kijken we bij verdenking op meningitis naar nekstijfheid en de tekenen van Kernig en Brudzinski. Op de dokterspost vragen assistentes braaf of kleine Jamy zijn kin op de borst kan doen en als dat zo is, halen ouders en assistentes opgelucht adem. Bij volwassenen blijken deze testen echter betrekkelijk waardeloos. Op een EHBO-afdeling werd onderzoek gedaan onder 297 volwassenen met een verdenking op een meningitis. Ze kregen allemaal een lumbaalpunctie. Tachtig van hen hadden een meningitis. Nekstijfheid was er bij 24 van deze 80 en bij 69 van de 217 patiënten zonder meningitis (=6 leukocyten/ml liquor). De sensitiviteit is dus 30% en specificiteit 68%. Het teken van Kernig had een sensitiviteit van 5% en een specificiteit van 95%. De 4 patiënten met een ernstige meningitis waren wel allemaal nekstijf. Of deze testen bij kinderen dezelfde testkenmerken hebben, valt te bezien. Probleem blijft hoe we als huisartsen moeten schiften tussen pluis en niet-pluis. Even snel de kin op de borst is misschien niet voldoende. Jammer, ik zou zo graag iets anders willen hebben dan uitsluitend mijn doktersgevoel bij deze ingewikkelde diagnose. (JZ)
