Neurogene pijn wordt veroorzaak door een verandering van het neurale pijnsysteem zélf. Betreft het een laesie of aandoening van het somatosensorische systeem, dan spreken we van neuropathische pijn. Men onderscheidt perifere neurogene pijn, bijvoorbeeld carpaletunnelsyndroom, diabetische neuropathie, en centrale neurogene pijn, kortweg centrale pijn, bijvoorbeeld post-CVA-pijn. Neurogene pijn onderscheidt zich op een aantal punten van nociceptieve pijn, bijvoorbeeld de aard van de pijn (vaak brandend), allodynie en de aanwezigheid van sensibiliteitsstoornissen. Bij het ontstaan van neurogene pijn kunnen allerlei factoren meespelen: perifere factoren (ectopie, sensitisatie van afferenten), maar ook centrale factoren (centrale sensitisatie, neurale reorganisatie, desinhibitie, de-afferentatie). De afwijkende en complexe ontstaanswijze van neurogene pijn maakt begrijpelijk dat een geheel andere therapeutische benadering gekozen moet worden dan in het geval van nociceptieve pijn. Helaas zijn de consequenties hiervan voor de klinische praktijk lang niet altijd duidelijk. Behandeling van neurogene pijn is vaak problematisch.
