Traumatisch hoofd-/hersenletsel (THL) is de belangrijkste oorzaak van neurologische beperkingen bij jongvolwassenen. Aanwezige somatische, cognitieve en gedragsmatige gevolgen kunnen uiteindelijk leiden tot problemen in sociaal-maatschappelijke rolinvulling in het gezin, bij recreatieve activiteiten en werk. De gevolgen kunnen een negatieve rol blijven spelen in het leven van de patiënt en diens naasten. Revalidatie is gericht op het behandelen en voorkomen van deze gevolgen, waarbij de omgeving van de patiënt betrokken wordt. Het model van de International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF) fungeert als kader voor de vervolgzorg. Zowel fysieke problemen als gedragsmatige veranderingen zijn van invloed op het revalidatieproces. Revalidatie start vroeg, bij voorkeur al tijdens opname in het ziekenhuis en zelfs jaren na ontstaan van het letsel kan consultatie van de revalidatiearts noodzakelijk zijn. Dit vraagt om geïntegreerde ketenzorg met deskundigheid van gespecialiseerde teams van artsen, verpleegkundigen, paramedici en psychologen met langdurige monitoring.
