Dit is een tandartsenstoel als een kunstwerk, zo monumentaal als hij daar staat in die open, witte setting. Een stoel om van te kwijlen, een stoel ‘onder architectuur’. De contouren van hoogbouw uit het zakelijke segment zijn zichtbaar door al dat glas. Misschien is dit een tandartspraktijk in een business district. Maar als je eenmaal zit, heb je vooral een hagelwit vlak boven je. Een onbeschreven bord waar je je gedachten, dromen en verlangens op kunt projecteren. Je denkt misschien aan barok- en rococo-engelen en leden van de Heilige familie op wolkentronen. Of aan de oneindigheid van de Melkweg. Zo wordt deze stoel een lanceerplatform naar de sterren. Misschien is het een schietstoel en word je zo door het glazen dak gelanceerd. Je klemt je handen om de leuningen: ready for take off. 'U mag weer naar huis', zegt de tandarts. 'Of wilt u nog even blijven kijken?'
