Smits PBA, Verbeek JHAM, De Buisonjé CD. Probleemgestuurd onderwijs. Een systematische review van gecontroleerde evaluatieonderzoeken van onderwijs na het artsexamen. Huisarts Wet 2003;46(12):664-8.
Doel Het vaststellen van de effectiviteit van probleemgestuurd onderwijs in medische vervolgopleidingen en bij- en nascholing met behulp van een systematisch literatuuronderzoek.
Methode Een search in Medline en andere databases met als inclusiecriteria: probleemgestuurd onderwijs, medische bij- en nascholing en gecontroleerde onderzoeken. In de geselecteerde onderzoeken is de mate van bewijs voor de effectiviteit van het onderwijs vastgesteld voor de uitkomstvariabelen: kennis, performance, tevredenheid van deelnemers en gezondheidstoestand van patiënten.
Resultaten We vonden zes onderzoeken die voldeden aan de inclusiecriteria. Vijf daarvan zijn gepubliceerd in de jaren negentig en één in 1988. In vijf onderzoeken gaat het om onderwijs aan huisartsen. In drie onderzoeken wordt probleemgestuurd onderwijs vergeleken met een andere vorm van onderwijs.
Probleemgestuurd onderwijs bleek niet beter dan de andere vormen van onderwijs wat betreft de uitkomstvariabelen kennis, performance en gezondheid. Er blijkt wel matig bewijs aanwezig voor een grotere tevredenheid van de deelnemers met probleemgestuurd onderwijs. In de overige drie onderzoeken is probleemgestuurd onderwijs vergeleken met geen onderwijs. Deze onderzoeken leveren beperkte aanwijzingen dat probleemgestuurd onderwijs de uitkomstvariabelen positief beïnvloedt.
Conclusie Er zijn beperkte aanwijzingen dat probleemgestuurd onderwijs in medische bij- en nascholing de kennis en performance van deelnemers en de gezondheid van patiënten verbetert. Er is matig bewijs dat artsen meer tevreden zijn met probleemgestuurd onderwijs. Nader onderzoek over dit onderwerp zou moeten worden opgezet als een quasi-experimenteel of gerandomiseerd experiment waarbij probleemgestuurd onderwijs wordt vergeleken met een andere vorm van onderwijs. De performance van artsen en gezondheid van patiënten zouden dan de uitkomstvariabelen moeten zijn.
