De positie van de gegoten metalen stiftopbouw in de tandheelkunde is minder vooraanstaand als voorheen. Dat komt door de tegenstrijdige onderzoekgegevens over de capaciteit van metalen stiften om endodontisch behandelde gebitselementen te versterken. De sterkte van dit soort elementen blijkt veeleer te worden bepaald door de hoeveelheid tandmateriaal die na de endo resteert. Als er sprake is van minimaal weefselverlies, is een stiftopbouw niet nodig. Tegelijkertijd is er een ontwikkeling gaande naar het gebruik van niet-metalen stiften. Eén daarvan is de Composipost, een stiftopbouw die met carbonfibers is versterkt. Deze passieve, cilindrische stift, die via bondingprocedure in het kanaal wordt gecementeerd, wordt al sinds 1990 gebruikt.
