Schisis komt voor bij ongeveer 1 op de 800 geboren baby’s. Een oorzaak zou kunnen liggen in ondervoeding, infecties, bestraling en contact met bepaalde (teratogene) stoffen tijdens de zwangerschap. Daarnaast bestaat het vermoeden dat erfelijkheid een rol speelt. Bij patiënten met schisis treffen we vaker dan gemiddeld oligodontie aan. De ontbrekende elementen zijn meestal in de buurt van het botdefect gelokaliseerd. Behalve met oligodontie in de bovenkaak gaat schisis ook vaak gepaard met agenesieën in de onderkaak. Verder worden bij deze patiënten bovengemiddeld vaak (fysieke) anomalieën aangetroffen, zoals een verlaagde verticale dimensie, een afwijkende anatomie van het onderste derde deel van het gelaat, verminderde faciale ondersteuning, TMJ-problematiek, spraak- en esthetische problemen, niet-fysiologische gebitsslijtage en het ontbreken van een normale lachlijn. Deze patiënten zijn vanaf hun geboorte dus al onder behandeling. In deze casus presenteren we de laatste, afrondende (restauratieve en implantologische) behandelfase van een patiënt met een gecombineerde schisis en oligodontie.
