Tijdens de Tweede Wereldoorlog deed de overtuiging dat de omgeving van invloed is op het gedrag van mensen, opnieuw zijn intrede, zowel in Europa (Engeland) alsook in de Verenigde Staten. Dankzij de psychoanalyse van Freud en innoverende ideeën van Jones en Bion zijn therapeutische gemeenschappen ontstaan en werden er theorieën ontwikkeld over het belang van de sociale structuur van een behandelafdeling en milieutherapie. Het begrip sociotherapie lijkt zijn oorsprong te hebben in Frankrijk; Sivadon en Daume´zon formuleerden hun opvattingen over milieutherapie en benadrukten het belang van een behandelomgeving die groei en zelfontplooiing stimuleert, eventueel met behulp van de behandelgroep. Janzing en Kerstens (2005) beschrijven uitgebreid de historie van de opkomst van therapeutische gemeenschappen en welke belangrijke namen en theoretische stromingen daarmee gemoeid zijn.
