In de Westerse samenleving is een te kleine onderkaak (mandibulaire hyploplasie) met distoocclusie een van de meest voorkomende groeistoornissen van het aangezichtsskelet, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sommige Aziatische landen waar vaker een te grote onderkaak wordt gezien. Het naar voren verplaatsen van de onderkaak wordt in de MKA-praktijk dan ook frequent uitgevoerd. De onderkaak wordt distaal van de 2e ondermolaar sagittaal gespleten en uitgeschoven (bilaterale sagittale splijtingsosteotomie, BSSO). Vervelende complicaties van de operatie zijn een skelettale relaps en soms gevoelsverlies van de onderlip. MKA-chirurg Erik Baas van de Isala in Zwolle, vergeleek de uitkomsten en de complicaties van distractieosteogenese (DO), een nieuwe methode om de onderkaak naar voren te plaatsen, met de reguliere BSSO-methode.
