In dit hoofdstuk gaat het om begeleiding van teams van hulpverleners, vooral op het vlak van de onderlinge samenwerking. Teamsamenwerking gaat niet vanzelf. Vragen die in de werkpraktijk regelmatig aan de orde komen, zijn bijvoorbeeld: hoe worden de taken en verantwoordelijkheden van de teamleden op elkaar afgestemd? Hoe wordt voorkomen dat een enkel teamlid domineert en de bijdrage van een ander nauwelijks serieus genomen wordt? In dit hoofdstuk komen dergelijke vragen aan bod in twee heel verschillende typen teams: gesloten teams (overmatige wij-gerichtheid) en los-zandteams (overmatige ik-gerichtheid). Gesloten teams en los-zandteams zijn elkaar tegenpolen. In gesloten teams moet de groepseenheid kost wat kost overeind gehouden worden. In los-zandteams overheersen persoonlijke behoeften en belangen. De probleemverkenning en probleemdefiniëring lopen in deze twee typen teams sterk uiteen, evenals het zoeken naar oplossingen en besluitvorming daarover. Dit hoofdstuk beschrijft hoe de begeleider hier het beste mee kan omgaan. De voorbeelden komen uit de praktijk van teams in de jeugdhulpverlening.
