Wetenschappelijk onderzoek kent verschillende gradaties van relevantie en betrouwbaarheid. Experimenten bij proefdieren verricht in een laboratorium, leveren minder ‘hard’ bewijs dan de resultaten van een dubbelblind prospectief klinisch onderzoek. De meeste wetenschappelijke waarde wordt toegekend aan de zogenaamde systematic review, een kritische analyse van een serie klinische onderzoeken. Alvorens zo'n analyse uit te voeren, moeten eerst de grenzen van de vraagstelling nauwkeurig worden afgebakend. Dit gebeurt door het formuleren van een zogenaamde PICO-vraag: een vraag die zowel probleemstelling (P), interventie (I), vergelijkingsmateriaal (C) en uitkomst (O) omvat. In deze Australische systematic review luidde de PICO-vraag:
‘Leidt voor een gereplanteerde uitgeslagen tand een korte spalkduur (14 dagen of korter), in vergelijking met een langere spalkduur (langer dan 14 dagen), tot een betere genezing van het parodontium?’
