Prothetische rehabilitatie met partiële prothesen afgesteund op implantaten richt zich vooral op de ouder wordende patiëntenpopulatie. Als gevolg hiervan dienen algemeen-medische, psychosociale en economische factoren bij de indicatie worden betrokken wanneer de voor- en nadelen van de diverse reconstructieve mogelijkheden worden afgewogen.
Klinische studies rapporteren een aanzienlijke verbetering van de functionele en psychosociale toestand bij patiënten behandeld met bol verankerde prothesen op implantaten, vergelijkbaar met resultaten die met staafhuls verankerde prothesen worden bereikt.
Actuele kosten-batenanalyses vallen gunstiger uit voor uitneembare constructies op implantaten bij edentate patiënten vergeleken met vaste constructies op implantaten bij eveneens edentate patiënten. Echter, uitneembare suprastructuren kunnen soms problemen veroorzaken in en rond peri-implantaire weefsels. Deze problemen kunnen bijna altijd worden voorkomen als de prothetische voorziening in dezelfde vorm als bij een vaste brug wordt uitgevoerd.
Onderhavige rapportage beschrijft de toepassing van geprefabriceerde cilindrische ankers die de procedures in het laboratorium en aan de stoel vereenvoudigen, vergeleken met technieken met dubbelkronen en staafhulsconstructies.
