Vaatchirurgische patiënten krijgen bovengemiddeld vaak te maken met postoperatieve complicaties, zoals myocardschade en nierinsufficiëntie. Dit wordt mede bepaald door de uitgebreidheid van de chirurgie en de frequente cardiovasculaire comorbiditeiten van de patiënten. Bovendien zorgt autonome disregulatie, al dan niet versterkt door bloedverlies en een systemische inflammatoire reactie veroorzaakt door ischemie als gevolg van afklemmen van grote arteriën, vaak voor hemodynamische instabiliteit in de per- en postoperatieve fase. Het is van belang hemodynamische excessen zoveel mogelijk te voorkomen om het risico op complicaties zo klein mogelijk te houden. Mede om deze redenen is er de laatste jaren een verplaatsing van open, naar endovasculaire procedures, die minder invasief zijn en gepaard gaan met minder directe postoperatieve problemen. Endovasculaire ingrepen hebben echter naast voordelen ook nadelen die vaak specifieke aandacht vereisen.
