Preventie en gezondheidsbevordering behoren nu niet tot de kerntaken van de gemiddelde arts, en krijgen binnen de medische opleiding weinig aandacht. Preventie is niet populair onder artsen omdat het als betuttelend en vrijheid-beperkend wordt beschouwd. Ook wordt preventie gezien als weinig effectief binnen het paradigma van evidence-based medicine. Artsen doen zichzelf en de bevolking tekort door preventie en gezondheidsbevordering te negeren. De ontwikkelingen in de maatschappij en de gezondheidszorg dwingen artsen om meer oog te krijgen voor preventie. Chronische ziekten worden veroorzaakt door interactie tussen risicofactoren, die door een integrale aanpak in een vroeg stadium verminderd moeten worden. Daartoe wordt de organisatie van de gezondheidszorg aangepast: voorzorg en gemeenschapszorg komen centraal te staan. De curatieve geneeskunde gaat meer preventieve activiteiten integreren. Hoogcomplexe curatieve zorg wordt geconcentreerd in enkele landelijke centra. Het Raamplan 2020 geeft ruim baan aan preventie en gezondheidsbevordering in de nieuwe artsenopleiding, zodat de toekomstige artsen zich kunnen aanpassen aan de nieuwe realiteit.
