Vergiftiging, ofwel intoxicatie, is een belangrijke oorzaak van letsel bij kinderen en kan leiden tot ernstige ziekteverschijnselen en zelfs overlijden. Kinderen kunnen op verschillende wijzen in aanraking komen met giftige stoffen. In de meeste gevallen vindt blootstelling plaats via de mond, maar blootstelling aan chemische stoffen kan ook optreden door inhalatie, huid- of oogcontact en per injectie. Factoren die de ernst van een vergiftiging bij kinderen bepalen, zijn onder andere de identiteit van de chemische stof, de dosis, de formulering, de blootstellingsroute, de aanwezigheid van andere chemische stoffen, de leeftijd en het gewicht van het kind en de aanwezigheid van eventuele andere ziektebeelden. In dit hoofdstuk worden de terminologie en epidemiologie van vergiftigingen bij kinderen beschreven en worden handvatten gegeven om het oorzakelijke agens te identificeren en de diagnose vergiftiging te stellen. Daartoe is ook een overzicht opgenomen van de klinische verschijnselen van intoxicatie van de belangrijkste groepen verbindingen en medicijnen, zogenoemde toxidromen. Tot slot worden de behandelmogelijkheden aangegeven, waarbij men zich bij de behandeling van acute vergiftigingen goed moet realiseren in welke fase van de intoxicatie de patiënt zich bevindt en hoe deze intoxicatie zich verder kan ontwikkelen.
