Medisch wetenschappelijk onderzoek is van groot belang voor de huisartsgeneeskunde, voor de ontwikkeling van het vak en voor de kwaliteit van de huisartsgeneeskundige zorg. Tot nu toe is het meeste onderzoek echter niet in de huisartsenpraktijk uitgevoerd, maar in de tweede lijn. Deze resultaten zijn niet altijd direct generaliseerbaar naar de eerste lijn. Het is daarom nodig dat er meer onderzoek in de huisartsenpraktijk plaatsvindt, zodat bijvoorbeeld de NHG-Standaarden en het NHG-Formularium beter onderbouwd kunnen worden. Het gevolg is wel dat er steeds vaker een beroep op huisartsen wordt gedaan om mee te werken aan onderzoek, zowel door (universitaire huisarts)onderzoeksinstituten als door de farmaceutische industrie. Deelnemen aan onderzoek in de huisartsenpraktijk is nuttig, maar het is voor de direct betrokkenen in de praktijk vaak ook leuk, leerzaam en interessant om met deze kant van het vakgebied kennis te maken.
