De kennis van ziekten van maag, darm en pancreas is het laatste decennium aanzienlijk toegenomen, deels door fundamentele ontdekkingen met betrekking tot de pathogenese van een aantal ziekten (onder andere de ontdekking van de rol van
Helicobacter pylori
als verwekker van peptische ulcera), deels door toepassing van nieuwe diagnostische technieken (onder andere slokdarm-pH-registratie). Er werden veel nieuwe behandelingsmogelijkheden ontwikkeld, zoals krachtige zuursecretieremmers en nieuwe middelen tegen inflammatoire darmziekten. Zo mogelijk nog fascinerender is het feit dat zich op een aantal terreinen grote verschuivingen hebben voorgedaan in de epidemiologie van ziekten. Een deel van deze verschuivingen is toe te schrijven aan therapeutisch ingrijpen (eradicatie van
Helicobacter pylori
, wijdverbreide toepassing van zuursecretieremmers). Een ander deel van de veranderde epidemiologie is vooralsnog niet goed te verklaren (stijging van de incidentie van cardiacarcinoom en van coloncarcinoom).
