Een reflex is een onwillekeurige, doorgaans stereotiepe, motorische respons, opgewekt door een sensorische prikkel. Voor het opwekken van een reflex is een intacte reflexboog (met receptor, afferente zenuw, reflexcentrum met synaps, en efferente zenuw met effector) nodig. Er zijn zowel proprioceptieve (spierrekkings-) als exteroceptieve (huid)reflexen. Proprioceptieve reflexen worden in het spinale reflexcentrum centraal geïnhibeerd en zodra deze inhibitie wegvalt, treden verhoogd verlopende reflexen met een verhoogde spiertonus op. Exteroceptieve reflexen worden opgewekt door meervoudige stimuli van de sensibele/sensorische receptoren in de huid, het oog en/of het vestibulair apparaat, die via centrale en/of spinale reflexcentra een spier te bereiken. Zij kunnen uitsluitend op aan- of afwezigheid beoordeeld worden en kunnen symmetrisch of asymmetrisch, pathologisch, opwekbaar en niet-opwekbaar verlopen. Zowel asymmetrisch als symmetrisch pathologisch verlopende reflexen wijzen op onderliggende pathologie.
