Bremer beschrijft een halve eeuw aanloop naar Woudschoten (H&W 45(4);185-6. De oude, edoch wijze Bremer heeft geen haast met de formulering van een nieuwe visie. Maar die haast is er wel. De kracht van het middenveld wordt dikwijls niet gevoeld door degene die deze gebruikt of nodig heeft. Juist degene die dit middenveld 24 uur per dag de energie geeft om deze kracht te behouden voelt dit terdege. U begrijpt over wie ik het heb: de Nederlandse huisarts, nog steeds uniek, flexibel als de gladste aal en staand voor zijn divers vakgebied. Helaas bereikt deze arts het punt van ‘het is genoeg zo’. En de consequentie hiervan is dodelijk voor onze zorg, die tot voor kort op hoog niveau stond. Daarom is behoud van de huisarts van groot belang, en wel op zeer korte termijn.
