De overheid vindt dat in de gezondheidszorg marktwerking voorrang moet krijgen. De huisarts mag praktijkvestigingen niet reguleren, moet zelfstandig contractbesprekingen voeren met de zorgverzekeraar en mag daarbij geen tariefafspraken maken. Uit politiek-economische eisen komen richtlijnen voor de huisarts voort. De bevolking wil dat de gezondheidszorg, dus ook de huisarts, altijd toegankelijk en beschikbaar is, hij moet in staat zijn een degelijk advies te geven en vervolgens de keuze van de ingelichte patiënt te honoreren. Uit deze maatschappelijke eisen komen richtlijnen voor de huisarts voort. De geneeskunde wil een wetenschap zijn. Grondig uitgevoerd wetenschappelijk onderzoek moet aantonen of uitsluiten dat de onderzochte werkwijze verantwoord is.
