In dit hoofdstuk wordt beschreven hoe je de stoelentechniek in de beginfase van de therapie kunt toepassen bij verschillende modi. Bij de Beschermer biedt de stoelentechniek de mogelijkheid om met deze modus te onderhandelen. De cliënt zit tijdens die onderhandeling over het algemeen in de stoel van de Beschermer, en je zorgt daarbij voor veel geruststelling en controle, bijvoorbeeld door de mogelijkheid te bieden dat cliënt altijd terug kan keren in deze stoel. In de stoelentechniek bij de Kritische Ouder zit cliënt in een andere stoel, terwijl de therapeut de lege stoel van de Kritische Ouder tegenspreekt. De therapeut biedt niet de mogelijkheid aan de cliënt om altijd weer plaats te nemen op de stoel van die Kritische Ouder. In plaats daarvan kan de therapeut die lege stoel zelfs buiten de deur van de therapiekamer plaatsen als boodschap dat die Kritische Ouder vervangen dient te worden door genuanceerdere, gezondere boodschappen. De stoelentechniek voor de gezonde volwassen kant van de cliënt beperkt zich in deze beginfase van de therapie tot het reflecteren op de door de therapeut gegenereerde corrigerende emotionele ervaringen vanaf de oorspronkelijke therapiestoel of vanuit een staande positie. In de beginfase wordt veel aandacht besteed aan de kindkanten. De stoelentechniek wordt bijvoorbeeld ingezet om minder goed herkende emoties van kindkanten zichtbaar te maken. De therapeut kan die emoties van angst, verdriet, boosheid of blijdschap zelfs zichtbaarder maken door ze zelf te verwoorden vanuit de stoel van de kindkant en die stoel op deze manier te ‘besmetten’ met emoties.
