Huidtumoren zijn in Nederland de meest voorkomende maligniteit. Zonlicht is de belangrijkste factor bij het ontstaan van huidtumoren. Veel gezondheidswinst is dus te behalen met voorlichting en preventieve maatregelen. Basaalcelcarcinomen komen het meest voor en kennen door hun vooral lokale uitbreiding een goede prognose. De behandeling is afhankelijk van vele factoren en verschillende behandelmodaliteiten zijn effectief. Indien plaveiselcelcarcinomen metastaseren is dat meestal naar regionale lymfeklieren; afstandsmetastasen komen zelden voor. De behandeling is over het algemeen chirurgisch. Indien afwijkingen niet resectabel blijken is lokale radiotherapie een goede optie. Melanomen die minder vaak voorkomen, kennen zowel een lymfogene alsook hematogene metastasering. Primaire resectie is de voorkeursbehandeling. De laatste jaren is vooral de prognose voor het gemetastaseerd melanoom door de komst van immuuntherapie sterk verbeterd. In Nederland geneest ongeveer 80 % van de patiënten met een melanoom. Over de exacte incidentie van oncologische wonden en oncologische ulcera is weinig bekend. Belangrijk in de zorgverlening is het grote verschil tussen een ulcus en een wond, met betrekking tot de wondbehandeling. Oncologische ulcera dienen in het licht gezien te worden van adequate palliatieve zorgverlening.
