Kennis van de epidemiologie van pulpapathologie kan bijdragen aan de diagnostiek en behandeling voor de individuele patiënt, maar ook aan beleidskeuzes voor de algemene populatie. Hoewel observationeel onderzoek zijn beperkingen heeft, is duidelijk dat pulpapathologie endemische proporties aanneemt. Primaire parodontitis apicalis komt voor bij 2–3 % van de elementen bij een kwart van de personen. Ongeveer 7–10 % van de gebitselementen is endodontisch behandeld bij twee derde van de personen. Postoperatieve parodontitis apicalis komt voor bij 36–41 % van de endodontisch behandelde gebitselementen bij een vijfde van de personen. Klinische interventiestudies laten vaak betere succespercentages van de wortelkanaalbehandeling zien dan in de dagelijkse praktijk daadwerkelijk wordt behaald. Een grote risicofactor voor postoperatieve parodontitis apicalis volgens beide typen onderzoek is de kwaliteit van de endodontische behandeling en de coronale restauratie.