In 2006 verscheen in TP het artikel met bovenstaande titel, waarin ter illustratie van omgaan met dit dilemma twee gevallen beschreven werden. Bij beide patiënten konden zeer dubieuze c.q. zo goed als verloren beschouwde elementen tijdens de initiële parodontale behandeling behouden blijven. Deze casuïstiek betrof een periode van negen jaar (1997-2006).
Terugkijkend willen we graag in deze rubriek de vragen ‘Hoe is het nu met de patiënten?’ en ‘Zou je hun probleem weer zo aanpakken?’ beantwoorden. Het was slechts van een van beide patiënten mogelijk die informatie tot nu, 2018, te achterhalen. Het lukte ook deze patiënte te zien en we mochten foto’s maken. Het was, 12 jaar nadat ik de patiënte voor het laatst zag, een bijzondere ontmoeting, waarbij we ons beiden realiseerden dat de patiënte bij het eerste bezoek in 1997 zwanger was en dat het kind inmiddels 21 jaar is.